B.E.L.A.J.A.R

sepanjang umur 18 tahun ,

dah bnyak benda yg sy bljar ,

tp itu belum cukup lg ,

sy masih muda ,

dan perlu bnyak bljr lg . . 

sy tahu ,

sy bukan jenis yg boleh tertekan ,

sy bukan jenis yg suka pendam masalah sy sndiri ,

sy kena share jg masalah yg sy alami tu . . 

tp ,

sy rasa ,

sy kena BELAJAR untuk memendam ,

untuk menyimpan semua sendiri ,

knp ?

sy pun tak taw knp . . 

sy ada bnyk cara nk meluah ,

kalau d sabah sy suka jerit tepi pntai ,

sy suka sharing with my mama & fwen ,

yg paling kerap ,

menangis . . 

semua tu buad sy lega taw . .

tp malangnya ,

semua tu berlaku hnya di sabah . .

bagaimana pula bila dah tggal d kedah ?

1 tempat yg anginnya mbuad sy agak tenang ,

d tasik . . 

tp malangnya ,

sy tak dpt jerit ,

sy malu nk jerit ,

ramai org ,

tak sama cm kat pantai .

kat sini , sy ada kawan2 ngan "awak" ,

tp sy taknk share sal sy risau lau2 sy bebankan korg pula . . 

tp setakat ni sy share juga la . .

yg kekal besama sy tyme sy sedih cuma airmata sy ,

dr dulu smpai skrg ,

ianya buad sy sedikit tenang

(: :)

hemm ,

sy dah biasa dgn meluah ,

mampukah sy berubah menjadi seorg yg suka memendam ?

ya , 

ianya tidak baik ,

tp sy tak taw lg nk wat pe melainkan menangis . .

kekadang mata sy penat juga nk kuaqkan air mata sepnjg hari . . 

sy reti bosan jg taw , ,

kali ni ,

biarlah sy cuba tuk bljr bnda baru . .

kalau ianya tak berkesan juga ,

mgkin sy akan cr jln laen arr . .

huhuhuhu

~salam~